تاثیر پیوستگی المان‌ مرزی فولادی با بتن بر رفتار دیوارهای برشی بتن آرمه

چکیده: دیوارهای سازه‌ای به صورت گسترده در ساختمان‌ها به عنوان عضو سازه‌ای مهم استفاده می‌شوند تا مقاومت جانبی قابل توجه، سختی و ظرفیت تغییر شکل غیر الاستیک مورد نیاز در برابر زلزله را تامین کنند. در سال‌های اخیر دیوارهای برشی مرکب با المان مرزی فولادی، در مناطق با لرزه خیزی بالا مورد استفاده قرار گرفته است. ضوابط طراحی این دیوارها در آیین نامه‌های معتبر دنیا شامل تعدادی راهنمای آیین نامه طراحی و الزامات می‌باشد. با این وجود مروری بر تحقیقات گذشته نشان می‌دهد مطالعات بر روی رفتار این دیوارها در اکثر موارد به حالتی محدود می‌شود که انتهای ستون‌های مرزی دیوار کاملاً در فونداسیون مدفون شده و المان‌های مرزی دیوار غیر پیوسته می‌باشد و ستون‌های مرزی فولادی از طریق صفحه ستون و بولت به فونداسیون متصل شده اند، مقایسه می‌گردد تا برخی مفروضات طراحان سازه در طراحی این دیوارها ارزیابی گردد. ابتدا مدلسازی نمونه های معیار به روش اجزاء محدود انجام شده و درستی نتایج آن با نمونه‌های آزمایشگاهی مورد اعتبارسنجی قرار گرفته است. در این تحقیق از روش آنالیز اجزای محدود غیرخطی بتن آرمه و مدل رفتاری پلاستیسیته آسیب ‌برای مدلسازی رفتار بتن استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد پیوستگی المان‌های مرزی دیوار باعث بهبود رفتار دیوار برشی مرکب می‌گردد. ضمن آن که این تاثیر با افزایش تعداد طبقات دیوار بیشتر می‌شود.